ΡΥΠΑΝΣΗ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ ΧΩΡΩΝ

Στις μέρες μας, η έκθεση στους ρύπους εσωτερικών χώρων είναι ένα σημαντικό περιβαλλοντικό πρόβλημα, το οποίο συντελεί στην υποβάθμιση της ποιότητας ζωής. Η σοβαρότητα του προβλήματος προσδιορίζεται από δύο, κυρίως παράγοντες: α) τη μεγάλη παραμονή στους εσωτερικούς χώρους, αφού οι περισσότεροι άνθρωποι περνούν μέσα σε αυτούς, κατά μέσο όρο, το 50-90% του χρόνου τους και β) τη διαπίστωση ότι οι ρύποι του εσωτερικού περιβάλλοντος προκαλούν μια μεγάλη ποικιλία σοβαρών ασθενειών που επηρεάζουν δυσμενώς την ικανότητα, την απόδοση, και τη συμπεριφορά μας. Η ευαισθητοποίηση στο θέμα της ποιότητας του αέρα εσωτερικών χώρων ξεκίνησε από την Αμερική, το 1970, όπου ψηφίστηκε ο νόμος για την ασφάλεια και υγεία στους επαγγελματικούς χώρους (OccupationalSafetyandHealthAct), ύστερα από δημοσιοποίηση διάφορων στατιστικών στοιχείων που αφορούσαν σε νέες περιπτώσεις επαγγελματικών ασθενειών, διάφορα εργατικά ατυχήματα και παράπονα των εργαζομένων για ερεθισμούς, κούραση και πονοκεφάλους κατά την παραμονή τους στα διάφορα κτήρια.

Ο όρος αέρας εσωτερικών χώρων συνήθως αναφέρεται σε μη βιομηχανικούς χώρους, δηλαδή, σε κτήρια που στεγάζουν γραφεία, δημόσια ιδρύματα (σχολεία, νοσοκομεία, μουσεία), χώρους διασκέδασης (θέατρα, εστιατόρια) και ιδιωτικές κατοικίες. Σωστή ποιότητα αέρα στο χώρο σημαίνει συνθήκες υγείας και άνεσης για τα άτομα που ζουν ή εργάζονται στο χώρο αυτό. Η ποιότητα του αέρα καθορίζεται από ένα πλήθος παραμέτρων, όπως: τις εσωτερικές συγκεντρώσεις αερίων ιόντων, αερίων χημικών ενώσεων, αερομεταφερόμενων σωματιδίων, βιολογικών ρύπων, καθώς και τις συγκεντρώσεις ραδιενεργών στοιχείων. Επιπλέον, εξαρτάται από τις τιμές εσωτερικής θερμοκρασίας και σχετικής υγρασίας, το ρυθμό εναλλαγής του εσωτερικού με τον εξωτερικό αέρα, το φωτισμό του χώρου, το θόρυβο, τις υπάρχουσες οσμές μέσα στο χώρο και από την ύπαρξη ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας.Εκτός από τον άνθρωπο, η ποιότητα της ατμόσφαιρας έχει επίδραση και στα υλικά, όπως, για παράδειγμα, τα έργα τέχνης.

Το θέμα της ποιότητας του αέρα μέσα στα κτήρια έχει και μια άλλη όψη: μια σειρά από νέα επαγγέλματα δημιουργήθηκαν γύρω από αυτό το αντικείμενο. Έχουν συσταθεί εταιρείες που παρέχουν τις συμβουλές τους για σχετικά θέματα, συμπεριλαμβανομένων και κατασκευαστικών εταιρειών ή εταιρειών εγκατάστασης συστημάτων ψύξης-θέρμανσης- κλιματισμού και φίλτρων αέρα. Αναφορικά με τη σχέση εσωτερικής αέριας ρύπανσης και διατήρησης της πολιτισμικής κληρονομιάς, ζήτημα στο οποίο σήμερα η Ε.Ε. δίνει ιδιαίτερη βαρύτητα, αναπτύσσονται μια σειρά από επαγγέλματα, όπως, για παράδειγμα, συντηρητές και αναστηλωτές, τα οποία παρουσιάζουν μεγάλη ζήτηση στην αγορά εργασίας. Είναι σαφές, λοιπόν, ότι η διατήρηση ή η επαναφορά της ποιότητας της ατμόσφαιρας μέσα στα κτήρια είναι ένα σύνθετο εγχείρημα και αποτελεί ένα διεπιστημονικό τομέα για τον οποίο συνεργάζονται ειδικοί αρχιτέκτονες, μηχανικοί, φυσικοί, χημικοί, γιατροί, υγιεινολόγοι, βιολόγοι, συντηρητές έργων τέχνης, υπεύθυνοι μουσείων κ.ά.